ANTYKONCEPCJA

 

Antykoncepcja, to działanie, które w przewidywaniu aktu małżeńskiego (zarówno w czasie płodnym jak i niepłodnym), podczas jego spełnienia, czy w rozwoju jego naturalnych skutków ma na celu uniemożliwienie poczęcia dziecka (Paweł VI, Humanae vitae, 1968). Naszym zdaniem, w przypadku antykoncepcji najistotniejszą sprawą nie jest jednak to, by uniemożliwić poczęcia dziecka wszelkimi dostępnymi środkami i metodami, ale by nie zrezygnować z aktu małżeńskiego. Inaczej mówiąc celem stosowania antykoncepcji jest to, by współżycie seksualne było zawsze możliwe, bez żadnych ograniczeń czasowych. Oczywiście mamy na myśli czas płodny, gdyż w czasie niepłodnym nie ma możliwości poczęcia dziecka. Jakie to może rodzić skutki? Odpowiadając na to pytanie posłużymy się schematem (Ryc. 7).

Filozofia antykoncepcji

Jeżeli małżeństwo korzysta z antykoncepcji to, by w ogóle mógł zaistnieć akt małżeński, konieczne jest bezwzględnie zastosowanie środka antykoncepcyjnego (przed, w trakcie lub po współżyciu) bądź zgoda na jego przerwanie (stosunek przerywany). Akt małżeński ma w tym przypadku charakter warunkowy. „Będę współżyć z Tobą pod warunkiem, że coś założysz, połkniesz albo po chwili przerwiesz…”.

Kolejną kwestią jest to,że  podczas współżycia w czasie płodnym, małżeństwo odcina się w sztuczny sposób (prezerwatywy, pigułki, plastry itp.) od możliwości poczęcia dziecka. Oczywiście warto dodać, że regularne stosowanie antykoncepcji w czasie niepłodnym nie ma kompletnie żadnego sensu. Para zgadza się na współżycie, ale nie przyjmuje jego konsekwencji. Mówiąc kolokwialnie, „zabezpiecza” się przed dzieckiem. Taka sytuacja rodzi ryzyko potraktowania nieoczekiwanego Gościa jako wroga, co może skończyć się aborcją, tj. przerwaniem ludzkiego życia. W przypadku stosowania antykoncepcji małżeństwo nie akceptuje bezcennego potencjału płodnej natury kobiety, a tym samym nie akceptuje w pełni jej samej. Równocześnie, współżyjąca para rozrywa istotę aktu małżeńskiego, tzn. jedność i płodność.

Współżycie z UMIŁOWANĄ osobą w sposób warunkowy poprzez stosowaniu antykoncepcji sprawia, że nie skupiamy się na umacnianiu więzi małżeńskiej i głębokim zjednoczeniu, ale koncentrujemy się na czerpaniu maksymalnej przyjemności. W takiej sytuacji istnieje duże ryzyko przedmiotowego i wybiórczego traktowania ciała kobiety i jej samej. Konkludując: antykoncepcja nie niesie ze sobą dobra, natomiast wzmaga egoizm, szczególnie u mężczyzny.

Małżeństwo stosujące antykoncepcję przeczy postawie prawdziwej miłości. Dlaczego? W imię miłości bowiem nie można narażać ukochanej osoby na choćby minimalne niebezpieczeństwo utraty zdrowia lub życia. Wszystkie metody i środki antykoncepcyjne oddziałują negatywnie na organizm kobiety – szczególnie wtedy, gdy są permanentnie stosowane. Są różne metody i środki antykoncepcyjne. Poniżej przedstawiamy tylko wybrane negatywne skutki ich działania (Kippley J. i S., 2002, „Sztuka Naturalnego Planowania Rodziny”):

Metody

– Sterylizacja. Skutki: autoagresja, infekcje, krwiaki, bolesne miesiączki, bolesne współżycie, smutek, przygnębienie.
– Stosunek przerywany. Skutki: nerwice, oziębłość płciowa, przedwczesny wytrysk, rozpad więzi małżeńskiej.
– Aborcja, czyli przerwanie ludzkiego życia, nie jest metodą antykoncepcyjną. Skutki: śmierć poczętego dziecka, syndrom poaborcyjny, obfite krwawienia i wiele innych.

Środki

– Mechaniczne. Błona dopochwowa, prezerwatywa. Skutki: stany zapalne pęcherza moczowego, otarcia śluzówki pochwy, alergie.
– Chemiczne miejscowe. Pianki, kremy, globulki, płyny. Nooxynol-9 znajdujący się w tych produktach upośledza ruchliwość plemników i niszczy strukturę DNA plemnika. Skutki: podrażnienia, stany zapalne, alergie, powstawanie wad rozwojowych u dzieci.
– Chemiczne hormonalne. Tabletki, zastrzyki, implanty, plastry. Powodują zablokowanie jajeczkowania, uniemożliwienie zagnieżdżenia się zarodka w macicy (działanie poronne), zagęszczenie śluzu szyjkowego, zwolnienie ruchu jajowodów, tworzenie torbieli, skrócenie fazy poowulacyjnej. Skutki: zakrzepy krwi, infekcje, osłabienie libido, poważne wady rozwojowe u dzieci, śmierć poczętego dziecka.
– Spirala. Działa wczesnoporonnie, gdyż ma na celu nie dopuścić do implantacji zarodka w macicy. Skutki: obfite miesiączki, alergie, stany zapalne błony śluzowej macicy, niepłodność, ciąża pozamaciczna, przebicie macicy, śmierć poczętego dziecka.