Małżeńskie SOS

MAŁŻEŃSKIE SOS

 

 „W SYTUACJI KONFLIKTU LUB KRYZYSU MAŁŻEŃSKIEGO NAJWAŻNIEJSZE JEST TO, BY CAŁOŚĆ PODJĘTYCH WYSIŁKÓW DOPROWADZIŁA NAS DO PRZEBACZENIA MAŁŻONKOWI, A NASTĘPNIE DO WZAJEMNEGO POJEDNANIA”.
UMILOWANI.PL

 

 Konflikty i kryzysy mają różne przyczyny. Uświadomienie sobie tego, że dzieje się coś złego między nami, jest pierwszym krokiem do zahamowania trudnej sytuacji w małżeństwie. Jak rozpoznać pierwsze symptomy nadchodzącego kryzysu? Otóż początkiem „nie są sprzeczki, problemy alkoholowe czy zdrady małżeńskie. Są to te sytuacje, w których on czy ona przestaje okazywać miłość drugiej osobie. Małżonkowie ślubują sobie bowiem to, że będą siebie nawzajem kochać, Ne to, że powstrzymają się wyłącznie od wyrządzania sobie krzywdy” (Dziewiecki M., 2012). Naszym zdaniem najczęstszymi przyczynami konfliktów małżeńskich są:

– zaniedbanie duchowości małżeńskiej,
– nieprawidłowa komunikacja,
– nieznajomość różnic psychologicznych,
– odmienna hierarchia osób,
– różna wizja seksualności w małżeństwie.

 

Zmienić tylko siebie

 

Najlepszą strategią na wyjście z niełatwej sytuacji jest zrozumienie, że mogę zmienić TYLKO SIEBIE (Cloud H., Townsend J., 2015; Dillow L., 2011; Dziewiecki M., 2012, 2014a, 2014b; Grey J., 2016; Grzybowski J., 2016; Gungor M., 2008; Guzewicz M., 2011, 2018; Powell J., 1992, 2018; Pulikowski J., 2008, 2017; Stefan W., 2013; Sujak E., 1989; Thomas G. L., 2017)! Zacznijmy pracować wyłącznie NAD SOBĄ, bo miłość pracuje dla tych, którzy nad nią pracują (Powell J., 1992)! Wiąże się to bezpośrednio z wyznaczeniem granic, czyli ustaleniem odpowiedzialności za rozwiązywanie problemów w relacji małżeńskiej. Granice można zakreślić tylko tej osobie, nad którą ma się władzę, czyli tylko samemu sobie (Cloud H., Townsend J., 2015). Zatem, gdy uda nam się zmienić cząstkę siebie, nasz UMIŁOWANY współmałżonek będzie to widział i sam zacznie się zmieniać.

Oczywiście nie można zapominać, by właściwie komunikować o swoich zmartwieniach związanych ze złym postępowaniem ukochanej osoby. Czasem jednak nawet najlepiej wypowiedziane słowa nie mogą powstrzymać naszego współmałżonka przed destrukcyjnym działaniem. W takich sytuacjach mamy zawsze prawo do obrony przed wyrządzaną nam krzywdą. Możemy wówczas zastosować wszystkie możliwe konsekwencje względem współmałżonka, z separacją włącznie (Cloud H., Townsend J., 2015; Dziewiecki M., 2012, 2014a, 2014; Stefan W., 2013). Takie działania podyktowane są wyłącznie tym, że osoby krzywdzące czy żyjące w kłamstwie są głuche na słowa prawdy. Reagują one wyłącznie na ból i stratę, czyli własne cierpienie (Cloud H., Townsend J., 2015; Dziewiecki M., 2014b).

 

Praca nad sobą

 

Możemy pracować nad sobą w różny sposób: indywidualnie bądź z pomocą osób trzecich (rodziny, przyjaciół, księdza czy specjalisty). Zachęcamy do kontaktu z osobami „z zewnątrz” naszego otoczenia. Osoby te mają wiedzę, doświadczenie, a jednocześnie potrafią obiektywnie spojrzeć na trudną sytuację. Będąc w kryzysie szukajmy wsparcia u osób, które niosą nadzieję i pomogą nam uratować małżeństwo. Jednocześnie w codziennej modlitwie nie zapominajmy, by prosić Pana Boga o konkretną pomoc w naszych trudnościach (Dillow L., 2011; Guzewicz M., 2011, 2017, 2018). Osobom, które zmagają się obecnie z konfliktem lub kryzysem małżeńskim mamy do zaoferowania następujące propozycje pomocy:

–  skorzystanie z warsztatów dla małżeństw lub indywidualnych konsultacji w Poradni Rodzinnej,
– zerknięcie do książek i stron internetowych, które podejmują szeroko rozumiany temat małżeństwa,
– przejrzenie treści zawartych na naszej strony internetowej www.umilowani.pl.

 

Przebaczenie

 

W sytuacji konfliktu lub kryzysu małżeńskiego najważniejsze jest to, by całość podjętych wysiłków doprowadziła nas do przebaczenia małżonkowi, a następnie do wzajemnego pojednania. Przebaczenie oznacza wyzbycie się żalu i gniewu wobec krzywdziciela, a także darowanie mu krzywd i win, które wobec nas zaciągnął. Pojednanie wiąże się z odzyskaniem bliskości pomiędzy poróżnionymi dotąd stronami. Przebaczenie jest warunkiem i początkiem pojednania (Dziewiecki M., 2017). Dokonuje się ono w sercu danego człowieka i zależy od niego samego… natomiast pojednanie zależy od dwóch stron. Przebaczenie dotyczy przeszłości i nie ma nic wspólnego z dopuszczaniem dalszych nadużyć. Natomiast przyszłość wiąże się z pojednaniem i granicami, które nas strzegą przed kolejnymi zranieniami (Stefan W., 2013)”. Brak przebaczenia blokuje rozwój osoby, a brak pojednania uniemożliwia rozwój relacji miłości (Pulikowski J., 2014c).

Pojednanie następuje wtedy, gdy krzywdziciel weźmie odpowiedzialność za swoje czyny: okaże skruchę, przeprosi, zadośćuczyni i obieca zmianę w swoim życiu (Dillow L., 2011; Jedna A., 2015; Pulikowski J., 2014c; Stefan W., 2013).

O TRUDNYCH SYTUACJACH W ŻYCIU MAŁŻEŃSKIM